8.3.1. İç-Takı, Ön-Takı ve Son-Takı

Aşağıda bulunan tablodan İç-Takı, Ön-Takı ve Son-Takı kavramları hakkında bilgi alabilirsiniz.

İç-takı (İnfix)
Bağıntı ağacının iç-takı yöntemine göre değerlendirilmesi, bir önceki sayfada verilen örneklerde görüldüğü gibi, matematikte alışılagelen şekilde, operatörlerin ortada, değişken veya sabit değerlerin operatörün kenarlarında bulunması şeklinde yapılır. Değerlendirmeye iki çocuğu da yaprak (yani parametreleri hazır; işleme hazır) olan en soldaki altağaçtan başlanır ve sağa doğru, sırasıyla, yine çocukları yaprak olan altağaçlar ele alınarak bağıntı değerlendirilir.

Ön-takı (Prefix) ve Polonyalı Notasyonu
Ön-takı yönteminde operatörler kendilerine karşı düşen parametrelerin (değişken veya sabit değerler) önündedir. Ön-takı yöntemi ikili ağaç üzerinde önce kök dolaşması gibidir. Örneğin işlemi şeklinde gösterilir. Bu yöntem Polonyalı notasyonu (Polish notation) olarak da anılmaktadır.

Son-takı (Postfix)
Son-takı yöntemi ters Polonyalı notasyonu (reverse Polish notation) olarak da adlandırılır ve operatörler kendi parametrelerinin arkasından gelir. Örneğin işlemi şeklinde gösterilir. Ön-takı ve son-takı yönteminin en önemli özelliği bağıntıların parantez kullanılmadan gösterilebilmesidir.